Op verzoek van de politie is de mantrailhond ’s avonds ingezet in de vermissing van dhr. E. uit Helden. Hij wordt sinds die morgen vermist.
De speurhond van de KLPD heeft al gezocht en gaf een plaats op het bedrijf aan. De politie was ruimschoots bezig met zoeken. Ook was men bezig de telefoon uit te peilen. Ze zoekactie wordt bemoeilijkt doordat het op die plaats aardedonker was. 

Er wordt door de mantrailhond gestart vanuit de achtergelaten auto. Na het ritueel van de perimeter vertoont de hond een duidelijke aversie voor de geurdrager, die we zelf bij de vermiste thuis genomen hebben. Een situatie die we niet kennen. 
Ze begint vrijwel onmiddellijk met gras eten. Ze komt vrij moeilijk op gang en na aansporing begint ze toch met haar werk. Ze checkt op een na alle richtingen. Laat zien dat de trail hier niet verder gaat. Die ene, overgebleven, richting vermijdt ze zorgvuldig.

Als dit duidelijk is, wordt haar opnieuw de geurdrager aangeboden. Nu start ze onmiddellijk en gaat in de ene overgebleven richting. Maar opnieuw stopt ze na even en eet wederom, uitgebreid, gras. We breken de zoekactie af en net als we besluiten terug te keren naar het startpunt, wordt het stoffelijk overschot gevonden op zeer korte afstand van de auto.

Wederom leert de ervaring van deze inzet dat een aantal onderdelen van de ‘praktijk’ niet te trainen zijn. We weten in ieder geval wel dat we in een vergelijkbare situatie juist de gemeden richting controleren.

We wensen de familie heel veel sterkte met het verwerken van het verlies.